Region Puszczy Białowieskiej charakteryzuje się krajobrazem typowym dla obszarów leśnych nizinnych. 

Jest to teren o zróżnicowanej rzeźbie i bogatej mozaice środowisk przyrodniczych.

• Rzeźba terenu: Przeważają płaskie i lekko faliste tereny nizin. Występują również niewielkie wzniesienia morenowe oraz doliny rzeczne. Rzeźba jest wynikiem działalności lodowca podczas zlodowacenia plejstoceńskiego.

• 
  

• Pokrycie terenu: Dominującą cechą krajobrazu jest gęsty, pierwotny las mieszany, w którym przeważają dęby, sosny, świerki, buki i inne gatunki drzew liściastych i iglastych. Występują również rozległe bagna, torfowiska oraz łąki.

• 
  

• Wody powierzchniowe: Krajobraz urozmaicają liczne rzeki, strumienie, jeziora oraz sztuczny zbiornik – jezioro Siemianowskie. Obszary podmokłe i torfowiska są charakterystyczne dla dolin rzecznych i obniżeń terenu.

• 
  

• Mozaika środowisk: W regionie występuje duża różnorodność siedlisk, w tym lasy pierwotne, torfowiska, łąki i pastwiska, co wpływa na wysoką bioróżnorodność.